Η χθεσινή παρουσία του πρωθυπουργού στη Βουλή ήταν τραγική. Κι αυτό γιατί ήταν ομολογία και αποκάλυψη της απόλυτης πολιτικής παρακμής. Ο άνθρωπος που διοικεί τη χώρα δεν ήταν σε θέση να εγγυηθεί τη δημοκρατική νομιμότητα, απέφυγε να δώσει ουσιαστικές και πειστικές απαντήσεις στα καίρια ερωτήματα της αντιπολίτευσης, κατέφευγε διαρκώς σε ψεύδη, παιδαριώδεις υπεκφυγές, αστείες δικαιολογίες. Το χειρότερο όμως είναι ότι στη βάση όλων αυτών υπερασπίστηκε το καθεστώς των παρακολουθήσεων που ο ίδιος δημιούργησε.
Ισχυρίστηκε για άλλη μία φορά ότι η παρακολούθηση Ανδρουλάκη ήταν νόμιμη, αλλά αρνήθηκε να πει τους λόγους που αυτή έγινε και οι οποίοι την καθιστούσαν νόμιμη. Παρ’ όλα αυτά χαρακτήρισε την εν λόγω παρακολούθηση πολιτικό ολίσθημα, που αν ο ίδιος είχε λάβει γνώση δεν θα το επέτρεπε να γίνει. Επί της ουσίας υπερασπίστηκε ένα καθεστώς όπου δεν υπάρχει καμία νομιμότητα αλλά μόνο πολιτική σκοπιμότητα, η οποία είναι πάνω από κάθε νόμο και κράτος δικαίου.
Ισχυρίστηκε ότι ουδείς Ελληνας πολίτης, πολιτικός, δημοσιογράφος, επιχειρηματίας ή εργαζόμενος εξαιρείται των παρακολουθήσεων. Ετσι αποδέχτηκε ότι επί της ουσίας δεν υπάρχει ιδιωτικός βίος, γιατί αυτός ο ιδιωτικός βίος πρέπει να βρίσκεται κάτω από την αίρεση υπηρεσιών του κράτους οι οποίες -για κάποιο λόγο που θα επικαλεστούν ή θα κατασκευάσουν- μπορούν να τον παραβιάσουν.
Υποστήριξε πως ο ίδιος ως πρωθυπουργός δεν γνώριζε, δεν γνωρίζει και δεν πρέπει να γνωρίζει ποιοι παρακολουθούνται από την ΕΥΠ. «Κανείς πρωθυπουργός δεν έχει τη δυνατότητα και το δικαίωμα να γνωρίζει ποιους παρακολουθεί η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών» είπε χαρακτηριστικά. Πράγμα που σημαίνει ότι πάνω από την εκλεγμένη κυβέρνηση, πάνω από τα κόμματα, πάνω από τις συνταγματικά κατοχυρωμένες εξουσίες, πάνω από τους δημοκρατικούς θεσμούς βρίσκεται μια μυστική υπηρεσία. Στην οποία βεβαίως εκείνος προΐσταται.
Ενα τέτοιο καθεστώς, όπως το περιέγραψε, λέγεται δημοκρατία; Ο ίδιος ως εκλεγμένος πρωθυπουργός ανέχεται υπεράνω όλων να βρίσκονται οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας; Ή μήπως συμβαίνει κάτι διαφορετικό; Δέχεται και ανέχεται μια ΕΥΠ υπεράνω όλων, την οποία εκείνος ελέγχει και κατευθύνει; Στην πραγματικότητα αυτό συμβαίνει κι αυτό ακριβώς υπερασπίστηκε χθες στη Βουλή ο πρωθυπουργός. Αλλά αυτό είναι κατάλυση των θεσμών. Είναι παρακμή και εκτροπή από το δημοκρατικό πολίτευμα. Είναι καθεστώς Μητσοτάκη…